ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ
ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑ ΟΣΦΥΙΚΗΣ ΜΟΙΡΑΣ
Σπονδυλοδεσία ονομάζεται η χειρουργική επέμβαση που σκοπό έχει τη δημιουργία σταθερής σύνδεσης μεταξύ δύο ή περισσοτέρων παρακείμενων σπονδύλων και την επανάκτιση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης. Διενεργείται σε περιπτώσεις αστάθειας ή αλλαγής της φυσιολογικής μορφολογίας της σπονδυλικής στήλης όταν αυτές προκαλούν συμπτώματα στον ασθενή.
Σε μία υγιή σπονδυλική στήλη οι αρθρώσεις και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι επιτρέπουν μία πολύ μικρή κινητικότητα μεταξύ δύο γειτονικών σπονδύλων που προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία κατά την εκτέλεση των κινήσεων. Όταν για διάφορους λόγους η κινητικότητα αυτή υπερβεί κάποιο συγκεκριμένο όριο, τότε μιλάμε για αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, η οποία είναι δυνατό να προκαλέσει την έναρξη διαφόρων συμπτωμάτων.
Προεξάρχων σύμπτωμα και αυτό το οποίο εμφανίζεται συνήθως πρώτο, είναι ο πόνος στη μέση, ιδίως κατά την ορθοστασία, το σκύψιμο ή την στροφή του κορμού, το σήκωμα ακόμη και μικρών βαρών, την αλλαγή θέσης στο κρεβάτι, την έγερση από την καθιστή θέση, την βάδιση λίγο μεγαλύτερης απόσταση από το συνηθισμένο. Κύρια αιτία του πόνου στην αστάθεια, είναι το ότι εξαιτίας της αυξημένης κινητικότητας και της εκφύλισης των δίσκων και των αρθρώσεων δημιουργείται αυξημένη τριβή μεταξύ παρακείμενων σπονδύλων. Σε προχωρημένα στάδια η αστάθεια προκαλεί πίεση των νεύρων και του νωτιαίου σάκου επιφέροντας μουδιάσματα στα πόδια, αδυναμία των κάτω άκρων, ισχιαλγία και σπανιότερα και διαταραχές από την κύστη.
Οι κυριότερες αιτίες αστάθειας της οσφυϊκής μοίρας είναι:
- Η εκφύλιση (αλλοίωση) των δομικών στοιχείων της σπονδυλικής στήλης (δίσκοι, αρθρώσεις, σύνδεσμοι) λόγω ηλικίας και έντονης καταπόνησης από την εργασία (οσφυϊκή σπονδύλωση).
- Ασταθή κατάγματα.
- Σπονδυλόλυση και σπονδυλολίσθηση, εφόσον προκαλούν συμπτωματολογία που δεν βελτιώνεται με φαρμακευτική αγωγή και φυσιοθεραπείες.
- Αλλαγή της μορφολογίας της σπονδυλικής στήλης, όπως σε έντονη κύφωση (καμπούρα ) και σκολίωση.
- Μετεγχειρητική αστάθεια, όπως μετά από επανειλημμένες επεμβάσεις και υποτροπές δισκοκήλης.
- Αλλαγή της μορφολογίας της σπονδυλικής στήλης, όπως σε έντονη κύφωση (καμπούρα ) και σκολίωση.
- Αστάθεια μετά από φλεγμονές.
- Αστάθεια από όγκους.
Οσφυϊκή σπονδύλωση
Ασταθή κατάγματα
Σπονδυλολίσθηση
Σκολίωση
Η Επέμβαση
Ανάλογα με την ένδειξη για την οποία διενεργείται η σπονδυλοδεσία γίνεται και η επιλογή της καταλληλότερης για τον ασθενή μεθόδου σπονδυλοδεσίας. Η προσπέλαση της σπονδυλικής στήλης δηλαδή η δίοδος από την οποία θα φτάσουμε σε αυτή, μπορεί να είναι οπίσθια (η πιο διαδεδομένη), πρόσθια, ή πλάγια. Υπάρχουν επίσης διάφορες τεχνικές, ανάλογα με το υλικό που χρησιμοποιούμε, τον αριθμό των σπονδύλων, καθώς και το τμήμα των σπονδύλων που θέλουμε να δέσουμε. Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο η σπονδυλοδεσία να συνδυάζεται και με πεταλεκτομή.
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους όπως η διαδερμική σπονδυλοδεσία.
Οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι η οπίσθια σπονδυλοδεσία με βίδες και ράβδους και η οπίσθια διασωμάτιος σπονδυλοδεσία, η οποίες μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα ή να συνδυαστούν.
ΟΠΙΣΘΙΑ ΔΙΑΥΧΕΝΙΚΗ ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑ
Η επέμβαση διενεργείται με τον ασθενή σε πρηνή θέση(μπρούμητα) και με γενική αναισθησία. Το μέγεθος της τομής του δέρματος εξαρτάται από των αριθμό των σπονδύλων που θα γίνει η σπονδυλοδεσία. Στη συνέχεια αποκολλώνται οι παραπονδυλικοί μύες, έτσι ώστε ο χειρουργός να έχει άμεση πρόσβαση στη σπονδυλική στήλη. Εφόσον είναι απαραίτητο (που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι), διενεργείται πεταλεκτομή με τη βοήθεια ηλεκτρονικού μικροσκοπίου, και υπό άμεσο ακτινοσκοπικό έλεγχο. Αφού καθαριστεί κάθε αιτία πίεσης των νεύρων και του νωτιαίου μυελού(δισκοκήλες, οστεόφυτα, πεπαχυμένοι σύνδεσμοι) τοποθετούνται οι βίδες στο σώμα του σπονδύλου περνώντας μέσα από ένα λεπτό τμήμα , τον αυχένα του σπονδύλου. Έπειτα στερεώνονται πάνω στις βίδες οι ράβδοι, οι οποίες συγκρατούν πλέον δεμένους τους σπονδύλους. Στη συνέχεια ακολουθεί αιμόσταση και σύγκλειση του τραύματος.
