ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ
ΟΣΦΥΪΚΗ ΠΕΤΑΛΕΚΤΟΜΗ
ΟΣΦΥΪΚΗ ΣΤΕΝΩΣΗ & ΟΣΦΥΪΚΗ ΠΕΤΑΛΕΚΤΟΜΗ
Η οσφυϊκή στένωση ή οσφυϊκή σπονδύλωση είναι μία νόσος η οποία συναντάται συνήθως σε μεγαλύτερες ηλικίες από ότι η αμιγής δισκοκήλη. Οφείλεται στην φθορά της σπονδυλικής στήλης με το πέρασμα των χρόνων. Η φθορά επιταχύνεται από διάφορους παράγοντες όπως το αυξημένο σωματικό βάρος, οι βαριές χειρωνακτικές εργασίες, μικρής η μεγάλης έκτασης τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης, ρευματικές παθήσεις κ.α.
Μία σειρά από εκφυλιστικές αλλοιώσεις των στοιχείων που αποτελούν τα δομικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης, προκαλούν τη στένωση του σωλήνα μέσα από τον οποίο διέρχονται ο νωτιαίος σάκος και τα οσφυϊκά νεύρα που θα καταλήξουν στα κάτω άκρα.
Οι εκφυλιστικές αυτές αλλοιώσεις περιλαμβάνουν:
- Αφυδάτωση – καθίζηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων
- Υπερτροφία των αρθρώσεων
- Οστεόφυτα που προκαλούνται εξαιτίας της αστάθειας των αρθρώσεων
- Υπερτροφία των ωχρών συνδέσμων, οι οποίοι είναι ελαστικός ιστός που συνδέει την οπίσθια επιφάνεια παρακείμενων σπονδύλων προσφέροντας σταθερότητα
Το συνηθέστερο σύμπτωμα με το οποίο εκδηλώνεται η σπονδυλική στένωση είναι η νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα. Ο ασθενής μετά από βάδιση κάποιων μέτρων εμφανίζει πόνο, μουδιάσματα και αδυναμία στα κάτω άκρα που τον αναγκάζουν να σταματήσει για να ξεκουραστεί για λίγο. Στην συνέχεια ξεκινάει και σταματάει ξανά αφού διανύσει την ίδια απόσταση. Πολλοί ασθενείς αναφέρουν πως τα πόδια τους δεν τους κρατάνε μετά από κάποια μέτρα βάδισης. Η απόσταση αυτή, μετά από την οποία εμφανίζονται τα συμπτώματα, μικραίνει συνεχώς. Έτσι ενώ στην αρχή τα συμπτώματα εμφανίζονταν στα 200 μέτρα, γρήγορα εμφανίζονται στα 100 μετά στα 50 και μετά στα 20 μέτρα. Τα ίδια συμπτώματα εμφανίζονται επίσης κατά την ορθοστασία. Πολλοί ασθενείς ανακουφίζονται περπατώντας σκυφτοί (κύφωση). Τέλος κάποιοι εμφανίζουν διαταραχές από την κύστη όπως ακράτεια ούρων η και διαταραχές στύσης.
Η πεταλεκτομή διενεργείται σε περιπτώσεις οσφυϊκής στένωσης, όταν ο ασθενής δεν ανακουφίζεται με συντηρητική αγωγή, όπως φάρμακα και φυσιοθεραπείες. Συστήνεται επίσης σε ασθενείς στους οποίους έχει επηρεαστεί η ποιότητα ζωής, αφού είναι αναγκασμένοι να περπατούν σκυφτοί, η να μη μπορούν να διανύσουν πεζή ακόμη και αποστάσεις μερικών μέτρων. Σε περιπτώσεις, όπου η στένωση είναι πολυεπίπεδη ή συνυπάρχει ολίσθηση μπορεί να χρειαστεί να συνδυαστεί με σπονδυλοδεσία.
Μαγνητική τομογραφία. Στα αριστερά φυσιολογική σπονδυλική στήλη. Στα δεξιά σπονδυλική στήλη δτην οποία παρουσιάζεται οσφυϊκή στένωση.
Η Επέμβαση
Η πεταλεκτομή διενεργείτε με γενική αναισθησία και με τον ασθενή σε πρηνή θέση.
Το μέγεθος της τομής εξαρτάται από τα επίπεδα στα οποία θα γίνει πεταλεκτομή. Μετά την τομή του δέρματος αποκολλούνται οι παρασπονδυλικοί μύες, ώστε ο χειρουργός να αποκτήσει πρόσβαση στην σπονδυλική στήλη. Με τη χρήση ηλεκτρονικού μικροσκοπιού, γίνεται εκτομή του οστέινου πετάλου, μέρους των υπερτροφικών αρθρώσεων και του ωχρού συνδέσμου.
Έτσι εξασφαλίζεται αρκετός χώρος, έτσι ώστε να μην πιέζεται ο νωτιαίος σάκος. Στη συνέχεια, αφαιρούνται τυχόν υπάρχοντα οστεόφυτα ή και δισκοκήλες που πιέζουν τα νεύρα που εκφύονται από τον νωτιαίο σάκο και κατέρχονται προς τα κάτω άκρα. Αφού διαπιστωθεί ότι όλα τα νευρικά στοιχεία είναι ελεύθερα και έχουν επάρκεια χώρου, γίνεται αιμόσταση και σύγκλειση του τραύματος κατά στρώματα.
Ο ασθενής κινητοποιείται την επομένη της επέμβασης. Η συνολική παραμονή στην κλινική είναι δύο με τρεις μέρες. Στο σπίτι ο ασθενής παρακινείται να περπατάει με ζώνη οσφύος, την οποία διατηρεί για περίπου ένα μήνα. Ο χρόνος επιστροφής στην εργασία εξαρτάται από παράγοντες όπως, η ηλικία του ασθενούς, η φύση της εργασίας και ο αριθμός των επιπέδων στα οποία διενεργήθει η πεταλεκτομή.
